لیاقتم تنهاییه...درحالی که توشلوغی هستم....ودوروبرمپرازآدمای جورواجورکردمولی هیچکسی رو پیدا نمیکنمکه باهاش حرف بزنم بعضی وقت ها به خودم میگم تو دیگه خیلی داری تریپ افسردگی برمی داری...همدم شب های تنهاییم شده یه دفترچه ی کوچیک....

میگن زمونه بد شده که من باید دستای تورو تو دست یکی دیگه ببینم و حرف نزنم چون دخترم و زشته ...... میگن آبروی خودم میره  میگن اون مرده هر کاری کرد مرده تو باید ساکت باشی و ناظرو همه ی مشکلات ودردسرهارو بندازی گردن زمونه؟؟؟؟........